DRACULA A.D. 1972 to kolejny sequel odnowionego przez studio Hammer (w roku 1958) klasyka gotyckiego horroru w którym lewgendarnego Bela Lugosi zastąpił dziś już kultowy Christopher Lee.

Jednak Lee wydaje się być już swoją rolą zmęczony i zamiast grać bawi się jedynie w aktorską rutynę. Zadowala jednak rola Petera Cushinga, który jak zawsze wypada dobrze na ekranie.
Aktorstwo jest słabym pounktem filmu . SZczególnie dokuicza tutaj młoda obsada z wystylizowanym na głównego bohatera MECHANICZNEJ POMARAŃCZY Chrtstopherem Neame. Neama ma być gorźny, a na keranie jest tylko śmieszny.
Fabuła też nie zachwyca, a samego legendarnego wapira jest tutaj jak na lekarstwo.
Najwięcej wątpliwości budzi pochodzenie krewnych (dodajmy krwi) samego Draculi, których pochodzenie w żaden sposób nire jest wyjaśnione, a samo w sobie wydaje się być niedozreczne.

Zgodnie ze standradami Hammera horror ten bywa chwilami (jak na tamte czasy) makabryczny i krwawy.
To czego mu jednak brakuje to atmosfery gotyckiej grozy oraz napięcia. Nie jest pomocna w tym stylizowana na kino sensacyjne spod znaku SHAFTA muzyka, która do horroru zwyczajnie nie pasuje i psuje całą atmosferę.

W filmie czuć chwilami nostaligioczny klimat lat 70-ych co może ten film nieco ratować. Kolejnym i ostatnim już plusem jest P. Cushing- jeśli już to tylko dla niego warto zobaczyć ten dość słaby film.