Pierwszą kandydatką do roli Jill była Ellen Barkin. Ponadto brane pod uwagę były: Jamie Lee Curtis, Rebecca De Mornay, Rae Dawn Chong, Joanna Pacuła, Rosanna Arquette, Kelly McGillis, Kathleen Turner i Madonna.Jamie Lee Curtis
Robert De Niro chciał wcielić się w postać Jacka, ale Terry Gilliam obiecał wcześniej tę rolę Michaelowi Palinowi. Jednak De Niro bardzo chciał wystąpić w filmie, więc reżyser zaproponował mu zagranie Archibalda Tuttle'a.
Terry Gilliam stworzył postać Sama specjalnie z myślą o Jonathanie Pryce'e. W fazie tworzenia scenariusza bohater miał dwadzieścia kilka lat. Pomysł na realizację filmu poszedł jednak wówczas w zapomnienie. Po latach Gilliam zmienił bohatera tak, by dużo starszy Pryce mógł wcielić się w rolę Sama.
Do roli Sama Lowry'ego brany był pod uwagę Tom Cruise.
Gdy Sam przyjeżdża po raz pierwszy do mieszkania Buttle'a, dostrzega na wpół zasłoniętego kolumną mężczyznę palącego papierosa. Gdy nieznajomy wypuszcza dym, widać wyraźnie, że wychodzi on nie z jego ust, a z rurki obok.
Sam pisze "I love you" na przedniej szybie ciężarówki Jill, ale napis ten pojawia się i znika w kolejnych ujęciach.
Kiedy Sam zauważa znak "Winda nieczynna", ze złości klnie pod nosem. Jednak gdy wypowiada przekleństwo, ruch jego ust nie jest zsynchronizowany z dźwiękiem.
W scenie, gdy Sam po raz pierwszy wchodzi od biura Jacka Linta, ten stoi przy zlewie i masuje sobie głowę, z której kapie krew. Gdy Jack po raz pierwszy odwraca się do Sama, jego biała kurtka jest czysta. Po zmianie ujęcia przód tej samej kurtki jest nagle pognieciony i zakrwawiony.
Gdy Harry Tuttle ucieka z mieszkania Sama, z zewnątrz widać, że drzwi frontowe są otwarte, a pokój jest w pełni oświetlony. Jednak we wcześniejszych i późniejszych ujęciach ten sam pokój jest prawie w całkowitej ciemności.
Zdjęcia do filmu powstały w Croydon, Londynie i Mentmore (Anglia, Wielka Brytania) oraz w Marne-la-Vallée (Francja).
Tytuł filmu był inspirowany piosenką brazylijskiego kompozytora Ary'ego Barroso "Aquarela do Brasil", w wykonaniu Geoffa Muldaura.
Początkowo film miał być zatytułowany "1984 1/2", w hołdzie Federico Felliniemu, ale rok wcześniej został zrealizowany film "1984" (na podstawie książki George'a Orwella) i zrezygnowano z tego pomysłu.
Film stanowi drugą część nieformalnej trylogii Terry'ego Gilliama, którą ponadto tworzą "Przygody barona Munchausena" i "Bandyci czasu". "Bandyci" odzwierciedlają młodość, "Brazil" - wiek dojrzały, a "Munchausen" - starość. Wszystkie filmy łączy próba odkrycia, jak duży jest wpływ wyobraźni na ludzkie działania.
Kim Greist przez pomyłkę została uwieczniona na okładce wydania DVD filmu jako "Kim Griest". Przy wznowieniu płyty, błąd poprawiono.
W scenie starcia rebeliantów z żołnierzami reżimu występują liczne nawiązania do masakry na schodach odeskich w filmie "Pancernik Potiomkin". Sposób maszerowania żołnierzy przypomina przemieszczanie się wojsk carskich, jeden z rebeliantów zostaje zabity strzałem w oko, który przebija szkło okularów, a po schodach zaczyna staczać się maszyna (niczym wózek z dzieckiem w pierwowzorze).
Zdjęcia do filmu realizowano od 26 listopada 1983 roku do 9 lipca 1984 roku.
Katherine Helmond, grająca panią Lowry, spędzała 10 godzin dziennie z maską przyklejoną do twarzy, aby uzyskać odpowiedni podkład.
Maska, którą ma na twarzy bohater grany przez Michaela Palina, została zaprojektowana na wzór maski, którą reżyser Terry Gilliam wręczył kiedyś swojej matce.